استعدادیابی ورزشی
استعدادیابی ورزشی در کودکان و نوجوانان
باید توسط آزمونهای دقیق، علمی و هنجار شده تشخیص داده شود.
والدین نقش مهمی در کشف و هدایت این استعداد دارند.
نکات مهم در خصوص پرورش استعداد ورزشی :
1- والدین شرایط را برای فعالیتهای دارای ماهیت ارتباطی (تعاملی یا اجتماعی)مانند ورزشهای تیمی فراهم کنید.
2- نقش خود و گروه های همسال مهم است.
تحقیقات نشان داده اند که بچه های کم سن و سال (۹، ۸ سال)، بیشتر از ارزیابی گروه هم سال استفاده می کنند.
در دوران بلوغ، بیشتر افراد علاوه بر همسالان، از شاخص های درونی و چندگانه مثل
قائل شدن به هدف، پیشرفت فردی، سهولت یادگیری مهارتهای جدید و لذت از فعالیت استفاده می کنند.
نکته مهم:
والدین در مورد هدف کودکان و انگیزه اولیه شرکت در ورزش باید آگاه باشند.
ضمن توجه به خواستها و نیازهای کودک، فرصت و امکانات مورد نیاز را برای آنان تهیه و تامین کنند.
3-به کودک اجازه دهید تا در فرآیند تصمیم گیری شرکت کند.
برای کودکان خود مربی انتخاب کنید که :
1- قابلیتهای کودک را بهبود بخشد.
2-محیط سرگرم کنندهای رابرای او ایجاد نماید.
استعدادیابی ورزشی
بعضی از کودکان و نوجوانان ممکن است در ابتدای ورود به برنامه ورزش پیشرفت قابل توجهی داشته باشند.
لازم است والدین و مربیان مشکلات مربوط به جهش سریع در آن رشته ورزشی را بشناسند.
4-محیط برنامه تمرینی را کنترل کنید.
رفتارهای مربی را مشاهده کنید و به بازخورد ارائه شده از جانب مربی به ورزشکاران جوان گوش دهید.
آیا مفید است، مضر است و یا خطرناک؟
آیا ممکن است فشارهای ناشی از رژیم غذایی، تنظیم تمرین، تمرین با وزنه و برنامه های بدنسازی برای کودک نامناسب و به طور بالقوه مضر باشد؟
شرکت در ورزش باید مفرح و لذت بخش باشد.
بنابراین مراقب توجه بیش از حد کودکان به تمرین ورزشی و آرزوهای آنان باشید.
به پیامدهای سبک زندگی ورزشکاران جوان و خانواده توجه داشته باشید.
ورزش باید جنبه سرگرمی -داشته باشد .
ویژه والدین:
هنگامی که می خواهید توقعات و انتظارات خود را از کودکتان تعیین کنید، تواناییها و قابلیتهای واقعی او را در نظر بگیرید.
بدون دیدگاه