مواجهه منطقی با دروغگویی کودکان

كودكان از 7 سالگي به بعد نسبت به دروغ گفتن حس بدي دارند و حتي مي‌دانند كه توسط والدين مجازات مي شوند.
آنها از 11 – 12 سالگي به واقعيت‌ها پی مي برند و مي‌دانند جامعه بر مبناي اعتماد است و اگر نتوانند اعتماد كسي را جلب كنند به دردسر مي‌افتند.

چه کنیم فرزاندان مان همواره اصل صداقت را در کلیه امور مربوط به زندگی به کار بسته و از دروغ گفتن بپرهیزند؟

1- هیچ گاه ازفرزندتان سوالی نکنید که او را به دروغ گفتن وادار کنید:

وقتی می بینید بسته شکلات در قفسه نیست و صورت کودک شما شکلاتی است از او نپرسید : تو بسته شکلات را برداشتی؟ 

در این شرایط واقعیت رابگویید  ناراحت شدم بی اجازه شکلات برداشتی. این شکلات عصرانه ات بود. 

2- اگرفرزندتان پیش شما آمد تا حقیقت را بگوید جلوی خودتان را بگیرید و برایش سخنرانی نکنید.

از کودک برای حرفی که زده
تشکرکنید و در مورد یافتن راه حل یا تعیین تنبیه لازم بدون عصبانیت فکرکنید.

هیچ گاه نگویید  اگرحقیقت را بگویی تنبیه ات نمی کنم .

3- الگوی صداقت باشید: وقتی فرزندتان دروغ های به اصطلاح مصلحتی از شما می شنود در واقع دارید درسی متناقض با صداقت
به او می دهید.

مثل زمانی که کودک تان را کوچک تر از سن واقعی اش جا می زنید تا بلیط ارزان تری بخرید یا او را وادار می کنید به
دوست تان که تلفن کرده بگوید در خانه نیستید. در واقع دارید به فرزندتان آموزش غلط می دهید. از یاد نبریم ما همیشه در حال آموختن
چیزی به فرزندمان هستیم.

4- اگر كودكي دروغ مي‌گويد آن را نبايد مشكل شخصيتي بدانيم بلكه بر حسب فهم و درك او روش هايي را به كار بگيريم تا راست گويي و درست كاري را به او آموزش دهيم.

نکات کلیدی و کاربردی برای والدین کنترل گر

وقتی با فرزند نوجوانتان اختلاف دارید فوراً به این فکر نکنید که چه کسی راست می گوید و چه کسی اشتباه می کند.

ببینید کاری که انجام می دهید به نفع رابطه شما و فرزندتان است یا به ضرر آن.

برای حفظ رابطه تان و حتی بهبود بخشیدن به آن، گاهی اوقات باید
تسلیم شوید.
به مفهوم ساده، روشن و قابل فهمِ ناخشنودی، فکر کنید.

 برای کنترل بهتر بچه ها بهتر است رفتار خود راعوض کنید و یاد بگیرید با آن ها کنار بیایید.

هرچه رابطه شما با آنها محکم تر باشد، بیشتر طبق میل شما عمل خواهند کرد. .

وقتی فرزند نوجوانتان فهمید نظرات او برای شما اهمیت دارد، او نیز به نظرات شما اهمیت می دهد هم چنین وقتی این را فهمید که شما بر افکار و عقایدتان اصرار زیاد از حد ندارید، احتمال دارد این طرز فکر را که شما همیشه اشتباه می کنید و او همیشه راست می گویدرا کنار بگذارد؛

با این تفاوت که از این پس سعی می کند رابطه اش را با شما محکم و استوار نگه دارد.

مواجهه منطقی با دروغگویی کودکان

چطور والدی کنترل گر نباشیم؟

با ترس های خود مواجه شوید و با آن ها مقابله کنید؛ بسیاری از والدین از بروز اتفاقات برای فرزندشان واهمه دارند اما ترس های خود
را نگرانی های عادی تلقی می کنند اما باید دیر یا زود با ترس های خود رو به رو شوند و در جهت بهبود قدم بردارند.

بپذیرید که اشتباه کردن خیلی هم بد نیست!

همه انسان ها در طول زندگی مرتکب اشتباه می شوند و درس گرفتن از همین اشتباه ها هستند که باعث رشد و پیشرفت می شود؛

والدین عزیزاین واقعیت را بپذیرید که کنترل گری به فرزندتان آسیب می زند.

برخی والدین مصمم هستند که کنترل گری می تواند زندگی فرزندشان
را امن تر کند اما این طرز تفکر آسیب زننده است.

رابطه تلويزيون و رشد شناختي و يادگيري در كودك

تماشاي تلويزيون بدون توجه به محتواي آن، تأثيرهاي نامطلوب متعددي بر توان يادگيري كودك مي گذارد.

به اين ترتيب كه  باعث بي قراري شده، تمركز کودک را کاهش می دهد.

كودكاني كه بيش از ٤ ساعت در روز تلويزيون تماشا مي كنند، معمولا نمي توانند بيشتر از چند دقيقه با بازي يا پازل معين سرگرم شوند؛

علت اين امر احتمالا اين است كه تغيير دائم صحنه هاي تلويزيون توانايي آنان را براي پرداختن به يك فعاليت معين مختل مي كند.

دوم اينكه برخلاف انتظار بيشتر والدين، نتيجه تحقيقات حاكي از آن است كه دايره لغات كودكاني كه زمان درازي تلويزيون مي بينند به گستردگي آن هايي كه كمتر تلويزيون مي بينند نيست، چون كودكان براي يادگيري لغات جديد بايد چيزي را كه مي شنوند تمرين كنند.

سوم، تلويزيون در يادگيري روش مطالعه و خواندن، اختلال ايجاد مي كند.

برخي تحقيقات نشان داده وقتي تلويزيوني وارد خانه اي مي شود مهارت هاي كتاب خواندن در كودكان آن خانه كندتر از كودكاني است
كه تلويزيون ندارند.

و بلاخره اين كه، تماشاي زياد تلويزيون موجب مي شود جاذبه دنياي اطراف براي كودك كمتر شود.

وقتي كودك ساعت ها در حالي كه جذب جريان فيلم شده بي حركت مي نشيند، بيشتر از اين كه مشتاق يا كنجكاو يا خلاق شود، منفعل مي شود؛

در اين حال، بيشتر مطالبي كه كودك جذب مي كند به درستي طبقه بندي نمي شود و بيشتر گيجش مي كند.

بنابراين، يادگيري مؤثر اتفاق نمي افتد.

مواجهه منطقی با دروغگویی کودکان

نکات مفید برای کنترل کودکان پرانرژی

 تخلیه انرژی کودک بسیار دشوار است، بنابراین در اینجا نکاتی وجود دارد که ممکن است به شما در مدیریت
بهتر آن کمک کند:

۱- به دنبال درک انگیزه و انرژی فرزندتان باشید.

انرژی اضافی گاهی اوقات مبدل به سرخوردگی و خستگی می شود. فعالیت زیاد کودک می تواند نشانه اضطراب یا عدم اطمینان باشد.
این امر می تواند به این معنا باشد که فرزند شما بی حوصله است یا به بازی بیشتری در فضای بیرون نیاز دارد.
به مواقعی که کودک شما پر انرژی است توجه کنید. پس از آن برنامه ای را برای ایجاد تغییرات مثبت تهیه کنید.

۲- با فرزند خود به زبان ساده صحبت کنید.

توجه کامل خود را به فرزندتان اختصاص دهید و به نگرانی ها، علایق و دلهره های او گوش فرا دهید. همچنین از کودک بخواهید که
وظایف خود را به درستی انجام دهد و به دستورات شما توجه کند.

۳- مسئولیت های روزمره را تنظیم کنید.

بچه ها باید یاد بگیرند که انعطاف پذیر باشند.

با این حال آنها باید یک برنامه و روال روزمره داشته باشند بخصوص اگر پر انرژی هستند.

یکی از روتین های لازمی که باید برای کودک در نظر گرفته شود، تعیین زمان خواب است.

کودکان باید هر شب در ساعت
مشخصی به رختخواب بروند.

بعضی از کودکان وقتی احساس می کنند که هیچ مسئولیت یا مرزی وجود ندارد، دست به هرج و مرج و هیاهو می زنند.

تنظیم یک برنامه یا روالی که هر روز از آن پیروی می کنید به کودک احساس امنیت می دهد، انتظارات او را مشخص می کند و همچنین موجب ایجاد نظم در زندگی می شود.

۴- آرام باشید.

کودکان پر انرژی معمولا حساس تر هستند و فریاد کشیدن برای آرام کردن آنها، فقط اوضاع را وخیم تر می کند.

علل فریاد زدن کودک را بپرسید و به او نزدیک باشید.

آرامش خود را حفظ کنید و با فرزندتان با ملایمت رفتار نمایید.

۵- برای برطرف کردن نیازهای عاطفی، به یکدیگر نزدیک شوید.

فرزندتان را در آغوش بگیرید، با هم کتاب بخوانید، از او بخواهید فعالیتی را بدون حواس پرتی برای شما انجام دهد. هر روز حداقل ۱۰-۱۵ دقیقه از وقت خود را به این فعالیت ها اختصاص دهید.

این زمان خاص و توجه مثبت می تواند به کودک شما کمک کند که احساس
خوبی داشته باشد و به خوبی رفتار کند.

هر چه تعاملات مثبت فرزند شما بیشتر باشد، مغز او رشد و پیشرفت بهتری خواهد داشت.

این نکته حائز اهمیت است که بعضی از کودکان به طور ذاتی بسیار پرانرژی هستند اما برخی دیگر برای تلاش و جلب توجه شما به
روشهای پرانرژی عمل می کنند. برای برقراری ارتباط و گفتگو با فرزندتان در مورد احساسات، افکار و برنامه های روزانه خود،
ساعاتی ار روز را به او اختصاص دهید.

مواجهه منطقی با دروغگویی کودکان

تکنیک های دستور دادن به کودکان

1-‌ صریح و خلاصه بگویید: 

چیزی را که از فرزندتان انتظار دارید در یک جمله ساده بیان کنید و همزمان لحنی مهربان اما قاطع داشته
باشید.

2-‌ زیاد تکرار نکنید:

 یک یا دو بار درخواست خود را تکرار کنید و بعد از آن به کودک زمان بدهید تا آن را انجام دهد. در این زمان
بالای سر کودک نایستید و اجازه دهید خودش وقتی کار را انجام داد به شما خبر دهد.

3.دلیل بگویید: 

گاهی وقت‌ها لازم است دلایل دستوری را که می‌دهید بیان کنید. مثلاً وقتی از فرزندتان می‌خواهید دستانش را بشوید تاناهار بخورد، بگویید: غذا خوردن با دستان کثیف باعث مریضی می‌شود. توضیح و دلیل باید کوتاه و ساده باشد. از زیادی حرف زدن
برای قانع کردن کودک بشدت بپرهیزید.

4-‌ پیشنهاد جایگزین بدهید: 

اگر همیشه یک دستور بدهید تا فرزندتان از آن اطاعت کند، به او حس کنترل شدگی می‌دهید. گاهی وقت‌ها
چند پیشنهاد جایگزین آماده کنید و به کودک فرصت دهید از بین آنها انتخاب کند.

5-‌ از جملات مثبت استفاده کنید: 

نگویید نپر، ننشین و… به جای آن، کاری را که کودک باید انجام دهد برایش شرح دهید. مثلاً: بهتره با
هم بازی دیگه‌ای کنیم…

6-‌ عواقب اطاعت نکردن را شرح دهید: 

فرزندتان باید بداند اگر کاری را که خواسته اید انجام ندهد، تنبیه می‌شود. مثلاً: تا وقتی تکالیفت
را انجام ندهی نمی‌توانیم میهمانی برویم. یا: اگر با خواهرت این طوری رفتار کنی مجبور می‌شوم اجازه ندهم بازی کنید.

7-‌ در زمان مناسب دستور دهید:

 به فرزندتان دستورات پی در پی ندهید و توالی خواسته هایتان را برای او شرح دهید. مثلاً نگویید:
تلویزیون رو خاموش کن و مشقاتو بنویس. به جای آن بگویید: این کارتون که تمام شد، تلویزیون را خاموش کن و بعد به مشق هایت برس.

8-‌ غر نزنید: 

نه دعوا کنید، نه غر بزنید، نه عصبانی شوید. آرام و قاطعانه وضعیت موجود را توصیف کنید و بگویید دقیقاً چه
می‌خواهید. مثلاً به جای آنکه بگویید باز هم اتاقت را بهم ریختی، بگویید: اسباب بازی هایت وسط اتاق است. آنها را در سبد مخصوص شان بریز تا اتاقت مرتب شود.

9- راه درست را نشان دهید: 

وقتی برای نخستین بار یک دستور را به کودک می‌دهید، شاید لازم باشد نحوه اجرای آن و راه درست
فرمان‌پذیری را نشانش دهید. اما سعی نکنید کارهای کودک را به جای او انجام دهید. در این صورت او هیچ وقت یاد نمی‌گیرد که باید چه
کار کند.

مواجهه منطقی با دروغگویی کودکان

به این 6 دلیل با کودکان‌تان بازی‌کنید:

1- کودک طی فرآیند بازی نحوه ایجاد صداهای جدید را می آموزد، دایره واژگان وی گسترده تر شده و قدرت تصویر سازی او بالا می رود.

حتی وقتی کودکان با خودشان بازی می کنند، باز هم این دسته از مهارت ها تقویت می شوند چرا که اغلب دو نقش را ایفا و به گونه ای با خود ارتباط برقرار می کنند.

 همان طور که برای کودکان خود غذا و لباس فراهم می کنید، هر روز زمانی را برای بازی با آنها اختصاص دهید. آنها به بازی باشما نیاز دارند.

  شش دلیل مهم اٍرات تربیتی بازی با کودکان:

 ✴️مهارت‌گفتاری
کودک طی فرآیند بازی نحوه ایجاد صداهای جدید را می آموزد، دایره واژگان وی گسترده تر شده و قدرت تصویر سازی او بالا می
رود. حتی وقتی کودکان با خودشان بازی می کنند، باز هم این دسته از مهارت ها تقویت می شوند چرا که اغلب دو نقش را ایفا و به
گونه‌ای با خود ارتباط برقرار می‌کنند.

بازی بهترین فرصت برای شماست تا با کودکان خود حرف بزنید و توانایی های تکلم و ارتباطی
او را افزایش دهید.

✴️  آموزشِ هر آنچه می خواهید.
بازی کردن بستری طبیعی برای آموزش کودکان فراهم می کند. هر آنچه دوست دارید به کودکان یاد دهید را در قالب یازی پیاده کنید.

✴️ ارتباط نزدیک با والدین و احساس ارزشمندی از جمله بهترین راه های برقراری ارتباط نزدیک با فرزند خود، بازی کردن با وی است.

کودک نیز احساسی از ارزشمند بودن و مورد توجه واقع شدن را تجربه خواهد کرد.

✴️ مهارت‌انتخاب

 مهارت انتخاب، توانایی کودک برای انجام تصمیم گیری های درست و در نتیجه انتخاب های سودمند تر است و جز با مشارکت دربازی هایی که این فرصت را فراهم می کنند، کسب نمی شود.

✴️ فعالیت‌فیزیکی

بازی‌های فیزیکی در عین مفرح بودن‌ برای کودکان می‌توانند سبب تقویت قدرت بدنی آن‌ها شوند و تضمینی برای سلامتی باشند.

ازمزیت های دیگر ورزش کردن کشف استعداد های فرزند در زمینه های متفاوت ورزشی و در نهایت کمک به وی برای شکوفا کردن آنها است.

✴️ آشنایی‌با‌زبان‌کودک

فایده‌ای مهم که بازی کردن با فرزندان برای والدین به دنبال دارد، آشنا شدن با زبان کودک است. هر کودک زبانی مخصوص به خود دارد که اغلب تنها برای والدین وی قابل دریافت است.

این زبان می تواند شامل یک سری رفتارها و برخوردهای منحصر به فرد باشد که هر کدام معنی خاص خود را دارند و در سنین پایین تر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.

این زبان در روند بازی کردن با کودکان بارها استفاده می شود و می توانید به خوبی با آن ها آشنا شده و در نهایت به درک بهتری از آن دست پیدا می کند.